کد مطلب:211282 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102

امام صادق و ودایع نبوت
از شرایط امامت این است كه ودایع نبوت دست به دست گشته و به او به ودیعت سپرده شده است و چنانچه دیدیم از آدم تا خاتم آثار انبیاء مانند عصای آدم و عصای عیسی و صندوق عهد و غیره به شرحی كه در كتاب تاریخ انبیاء نوشتیم همه دست به دست به وصی منصوص خود سپرده اند و در اسلام هم پیغمبر خاتم النبیین صلی الله علیه و آله و سلم رسید و او هم دست به دست با آنچه كه از خودش باقی مانده همه را در خاندان رسالت و نبوت سپرد و ائمه معصومین كه ائمه اثنی عشر و خاندان علم و عصمت بودند حامل این ودایع آسمانی بود و اكنون هم آنها دست امام زمان حجة بن الحسن العسكری عج می باشد.

علامه مجلسی روایت می كند از حضرت امام جعفرصادق علیه السلام كه فرمود:

ان عندی سیف رسول الله و ان عندی لرایة رسول الله المقلبه و ان عندی لخاتم سلیمان بن داود و ان عندی الطشت الذی كان موسی یقرب بها القربان و ان عندی الاسم الذی كان رسول الله صلی الله علیه و آله اذل وضعه بین المسلمین والمشركین لم یصل من المشركین الی المسلمین فشابه و ان عندی لمثل الذی جائت به الملائكة و مثل السلاح فینا كمثل التابوت فی بنی اسرائیل [1] .



[ صفحه 81]



فرمود نزد من شمشیر پیغمبر و پرچم فتح و ظفر رسول الله و انگشتر سلیمان بن داود و طشت موسی و اسم اعظم كه پیغمبر به وسیله آن همه جا تفوق و تقدم و فتح و ظفر داشت و نشانه هائی كه به ملائكه و فرشتگان داده شد تا به سوی آن بروند و این سلاح و تجهیزات در میان آل محمد مانند تابوت بنی اسرائیل نشانه نبوت در بنی اسرائیل و این ها نمونه بارز امامت می باشد - در روایت اعمش می فرماید:

قال (ع) الواح موسی عندنا و عصی موسی عندنا و نحن ورثة النبیین و قال (ع) علمنا غابر و مزبور و نكت فی القلب و نقر فی الاسماع و ان عندنا الجفر الاحمر والجفر الابیض و مصحف فاطمة و ان عندنا الجامعه فیها جمیع ما یحتاج الناس الیه

فرمود الواح موسی و عصای موسی نزد ما است كه ما ورثه انبیاء هستیم و اضافه فرمود كه غابر - مزبور و نكت و جفر سیاه و سفید و مصحف فاطمه كه همه چیز در آن است و جامعه كه تمام علوم را مشحون است نزد ما است.

قال علیه السلام



كنا نجوما یستضاء بنا

وللبریة نحن الیوم برهان



نحن البحور التی فیها لغابضكم

در ثمین و یاقوت و مرجان



مساكن القدس و الفردوس نملكها

و نحن للقدس والفردوس خزان



من شذعنا فبرهوت مساكنه

و من اتانا فجنات و ولدان [2] .




[1] بحارالانوار ص 83 ج 11.

[2] بحارالانوار ص 84 ج 11 - مجمع البحرين مراجعه شود.